Op 20-10-1983 werd ik op de oprit van de Boulevard P.Rooseveltlaan tegen gehouden door 15 jongeren van 16 jaar die ik nog nooit had gezien. Werd van mijn fiets getrokken. Ik zie de vuisten en schoenen nog op mij afkomen. Werd een tijd later in de bosjes naast de oprit wakker. Vroeg mij af wat ik daar deed, was een forse tijd bewusteloos geweest. Stond op, probeerde auto’s tegen te houden om mij te helpen, iedereen reed door.

30 jaar later val ik door de gladheid van sneeuw en ijs met mijn fiets op een kruispunt. Van alle kanten stoppen auto’s en men vraagt:’dokter, kan ik u helpen?’

Voor al deze Vlissingers werk ik vol enthousiasme en met veel plezier.

NB  Degenen die mij bewusteloos schopten en sloegen zonder dat daar een reden voor was, heb ik vergeven.